Out of your comfort zone? Waarom zou je!

 

Als er één lifequote is, welke heel vaak, soms ook ten onrechte, gebruikt wordt dan is het wel de titel van dit artikel.

Stap uit je comfortzone. 

Wat wordt hier eigenlijk mee bedoeld, met het uit je comfortzone stappen? Waarom zou je dat überhaupt willen?

Als je je leven lekker op de rit hebt, wil je toch helemaal niet uit die comfortzone?

Nee, dat wil je ook niet. Waarom zou je opgeven waar je vaak genoeg hard voor gewerkt hebt, of wat gewoon vertrouwd aan voelt.

Je hele leven is lekker overzichtelijk. Dit alles ga je zeker niet opgeven om uit je comfortzone te stappen. Waarvoor? Waarom? 

 

Indien je je bevindt in je comfortzone, dan hebben we het over situaties of dagelijkse bezigheden, die je zonder risico doet, waarvan je weet dat je de skills hebt om deze bezigheden uit te voeren. In je comfortzone zijn ook geen uitdagingen, is niet de plek waar je je dromen zult uitvoeren,  maar waar je je wel veilig en tevreden voelt, met soms een gevoel van verveling, de wens naar verandering en vaak met een laag zelfvertrouwen.

Dat laatste heeft te maken met het mentale beeld wat we van onszelf hebben, wat we wel en wat we niet kunnen. En om geen risico's te willen lopen blijven we in situaties en doen we onze dagelijkse bezigheden met een gevoel van comfort, hoewel vaak versterkt door een angst om dit gevoel te verliezen.

Want we zijn meestal niet bang om een verandering aan te gaan, om te vernieuwen. Maar om het oude achter te laten, dat maakt ons angstig. Nu weet je wat je hebt en wat je kunt verwachten, zodra je dat echter achter je laat, lijkt alles onzeker te worden. En die onzekerheid daar kunnen we moeilijk mee omgaan.

Als we aan de rand van onze comfortzone komen, voelen we dat aan alle kanten. We worden bang, onzeker, we gaan smoezen verzinnen om de verandering niet aan te gaan en ga maar door. 

Terwijl een deel van ons wil ontdekken, kiest het andere deel voor zekerheid, en dit deel van ons zorgt ervoor dat we in onze comfortzone blijven.

 

Jammer!

 

Want eigenlijk is het ons hart met de passie voor het leven dat graag wil dat we uit de comfortzone stappen, dat we onze grenzen gaan verleggen,  dat we het leven gaan ontdekken, nieuwe plekken op de wereld bezoeken, nieuwe mensen ontmoeten, die ons weer nieuwe dingen leren, nieuwe inzichten geven over van alles en nog wat. 

Deze stap uit de comfortzone is onze persoonlijke groei, door onze grenzen te verleggen, door onszelf uit te dagen, zo groeien we als persoon.

Maar deze verandering vraagt lef van ons, het vraagt van ons om je zeker te voelen in onbekende situaties, om te erkennen dat je iets eng vindt, om de angst voor het falen los te laten maar in plaats daarvan het vertrouwen te hebben om te slagen in deze nieuwe situaties. 

En juist het leven vanuit ons hart met de passie voor het leven zorgt ervoor dat je door de verandering en de vernieuwing de comfortzone wel verlaat, maar je vergroot eigenlijk hiermee je comfortzone.

Want je ervaringen in nieuwe situaties geven je zoveel zelfvertrouwen, dat je voor elke nieuwe uitdaging minder angst gaat voelen.

 

tamara linde, blog, out of the comfortzone, paragliding, interlaken, zwitserland, reis van geluk

 

Als je zoals ik graag retreats wilt organiseren voor mensen die er voor kiezen om uit hun comfortzone te stappen, moet je natuurlijk wel weten waar je over praat. Ik denk dat alleen ervaringsdeskundigen je kunnen laten zien wat het is om die levensveranderingen aan te gaan. 

Ik heb de laatste 4 jaren alleen maar veranderingen gehad, bewust gekozen maar ook zeker gedwongen, al deze situaties hebben er voor gezorgd dat mijn comfortzone steeds een stukje groter werd. 

Na jaren thuismoeder te zijn geweest om m'n toenmalige echtgenoot te ondersteunen in zijn eigen bedrijf, ben ik voor mezelf begonnen. Ik bakte en ontwierp persoonlijke taarten, gaf workshops en verzorgde caterings. Ik breidde mijn werkgebied uit naar een shop in shop, waar ik tegen mijn eigen grenzen aanliep, soms is te veel veranderen niet de juiste oplossing als een situatie niet goed voelt.

Van daaruit weer terug naar huis, waar ik mijn bedrijf succesvol voortzette. Voor mijn zakelijke plannen ben ik een maand naar Zuid-Italie vertrokken om daar op school Italiaans te leren. Deze ervaring leerde mij om los te komen van mijn gezin, dat ik als moeder en vrouw ook een eigen leven kon hebben.  In datzelfde jaar overleed mijn moeder na een ziekbed van 3 weken. Ik dacht nog dat ik na deze rouwperiode weer normaal zou kunnen functioneren maar dat ging niet meer.  Ik zat tegen een burn-out aan. Door samen met mijn broer de "back to my roots' reis te maken naar Indonesië leerde ik dat een comfortzone ook in een andere werelddeel kan liggen.  Teruggekomen was het duidelijk dat ik niet meer happy was in mijn huwelijk, we hebben het nog geprobeerd, maar het was niet meer mogelijk om bruggen te bouwen tussen mijn echtgenoot en mij.

Om afstand te creëren ben ik voor bijna 4 maanden naar Zwitserland gegaan om vrijwilligerswerk te doen in een yogacentrum.  Leven tussen allemaal backpackers vanuit de hele wereld was een levenservaring op zich. Het was een smeltkroes van verschillende nationaliteiten met allemaal één overeenkomst dat ze open stonden voor andere culturen en overtuigingen. 

Mijn wens was om met een paraglidingvlucht echt uit mijn comfortzone te stappen. Om te bevestigen dat angst inderdaad een slechte raadgever was.

Nog nooit heb ik aan den lijve ervaren wat het is om de controle los te laten, de controle te moeten overgeven, angst ervaren maar het ook weer kunnen laten gaan, het was het ultieme genieten van een letterlijke 'out of my comfortzone'.

 

In december vorig jaar ben ik uit Nederland verhuisd naar Zwitserland. Ik werk en woon hier in een hotel.  In mijn vrije tijd breid ik mijn droom om retreats te organiseren verder uit. De contacten die ik maak zijn nieuw en soms ook spannend. Omdat, als je een droom hebt, dit ook lef van je vraagt.  Ik moet me hiervoor kwetsbaar opstellen, omdat niet iedereen die je benadert voor je droom, de juiste personen blijken te zijn. 

De afgelopen 4 jaren ben ik uit een heel comfortabele comfortzone gestapt, ik heb mijn comfortzone vergroot.

En door elke keer een stapje verder te gaan in mijn zelfstandigheid en ontdekkingsdrang naar andere plaatsen, mensen en culturen, heb ik ook een persoonlijke groei meegemaakt.  Ik ben als persoon zoveel gegroeid dat ik na 35 jaar weer alleen ben, en dat ik geleerd heb om gelukkig te zijn met deze nieuwe situatie.

Al deze ervaringen neemt niemand mij meer af, maar mooier is het dat deze ervaringen mij helpen om straks anderen te kunnen steunen in het zetten van die stap buiten hun comfortzone.