Einde van een tijdperk
Zoals de herfst geruisloos overgaat in de winter door het loslaten van het blad, het binnenhalen van de laatste oogst, het opstoken van de kachel, door steeds meer in verstilling te komen, zo
voelt het afscheid van een dierbare vriendschap.
Niet door onenigheid, niet door het onvermijdelijke, maar door de tijd.
Gezondheid en leeftijd hebben je een jas uitgedaan, een deur dicht gedaan.
Alles verandert, niets blijft van hetzelfde, ik weet het, en toch raakt het.
Waar ik uitkijk naar de zomer, hoop jij op een mooie herfst. We waren zo verschillend, maar ook weer gelijk. We namen afscheid, en ondanks onze intenties om het te verlengen voelde het
definitief.
Ik heb niet alleen afscheid genomen van een dierbare, maar ook van een tijdperk.
Hou van je.